Το χωριο Ταξιάρχης
ΤΟ ΧΩΡΙΟ “ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ”
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΤΑΞΙΑΡΧΗ
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Το χωριό μας είναι κτισμένο επάνω στο όρος “Χολομών”, στη Χαλκιδική.
Από πότε χρονολογείται η ίδρυσή του δεν γνωρίζουμε. Το παλαιότερο όνομα του ήταν “Λούκοβη”, όμως περίπου το 1928 το χωριό μετονομάστηκε σε “Ταξιάρχης”, προς τιμήν του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, η θαυματουργή εικόνα του οποίου φυλάσσεται σε αυτό ως Ιερό Κειμήλιο και Ιερά Παρακαταθήκη.
Το παλαιότερο όνομα του ήταν “Λούκοβη”, όμως περίπου το 1928 το χωριό μετονομάστηκε σε “Ταξιάρχης”
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΤΑΞΙΑΡΧΗ
Η πρώτη πρόσβαση συνδέει το Ταξιάρχη με το Οδικό δίκτυο Θεσσαλονίκης – Πολυγύρου. Αφού περάσουμε το χωριό “Άγιος Πρόδρομος”, με κατεύθυνση το Πολύγυρο,στρίβουμε αριστερά, στο χωριό “Παλαιόκαστρο” και από εκεί ανεβαίνουμε στο Ταξιάχη ο οποίος απέχει 15 περίπου χιλιόμετρα.
Η δεύτερη πρόσβαση είναι μέσω του Πολυγύρου. Απέναντι από τα Δικαστήρια υπάρχει δρόμος που οδηγεί στο Ταξιάρχη.
Η Τρίτη πρόσβαση είναι από την Αρναία, όπου και από εκεί υπάρχει δρόμος που ανεβαίνει στο Ταξιάρχη.
Η Τέταρτη πρόσβαση είναι από το Οδικό δίκτυο Θεσσαλονικής-Αρναίας, στο ύψος του χωριού “Παλαιόχωρα”
Η Πέμπτη πρόσβαση υπάρχει από το Οδικό δίκτυο Ν. Μουδανιών – Μαρμαρά, στο ύψος του χωριού “Ορμύλια” (o δρόμος αυτός περνάει μέσα από τα χωριά Ορμύλια και Βράσταμα).
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Η περιοχή όπου βρίσκεται κτισμένο το χωριό, μαρτυρείται ότι ήταν μετόχι της Αγιορείτικης Μονής Δοχειαρίου και οι κάτοικοι αποτελούνταν από εργάτες της σεβάσμιας Μονής.
Μέχρι πριν από μερικά χρόνια σώζονταν κτίσματα των μοναχών που βρίσκονταν στην περιοχή όπως: τρείς πέτρινοι φούρνοι, πέτρινη βρύση κτισμένη με τον αγιορείτικο τρόπο, καθώς και αρκετά άλλα. Όμως, πιθανόν η Ιερά Μονή να έπεσε σε μαρασμό και να εγκατέλειψε τα μετόχια της. Δεν έγινε όμως το ίδιο και με τους εργάτες οι οποίοι παρέμειναν και δημιούργησαν το χωριό, ασχολούμενοι με την υλοτομία και την κτηνοτροφία.
Ακόμη μαρτυρείται ότι οι κάτοικοι της περιοχής προέρχονταν από την Πιερία, από την περιοχή του Ολύμπου, όπου υπήρχε χωριό με το όνομα “Λούκοβη” (και υπάρχει ακόμη και σήμερα, αλλά με διαφορετική ονομασία ΄΄ Πέτρα΄΄). Εξαιτίας όμως κάποιας επιδημίας που έπληξε την περιοχή, οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό τους και κατέφυγαν στην περιοχή του Χολομώντα.
Ακόμη μαρτυρείται ότι οι κάτοικοι της περιοχής προέρχονταν από την Πιερία, από την περιοχή του Ολύμπου, όπου υπήρχε χωριό με το όνομα “Λούκοβη”
Ένα ακόμη γεγονός πιστοποιεί το στενό σύνδεσμο του χωριού και της Ιεράς Μονής. Η Μονή Δοχειαρίου είναι αφιερωμένη στους Αγίους Αγγέλους και ως συνκτίτορες αυτής, τιμώνται η Υπεραγία Θεοτόκος, η Κυρία του Αγίου Όρους, και ο Άγιος Νικόλαος. Στο τέμπλο του Ιερού μας Ναού, μαζί με την εικόνα της Συνάξεως των Ασωμάτων Δυνάμεων, βρίσκεται και η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καθώς και του Αγίου πατρός μας Νικολάου, αλλά και παρεκκλήσιο προς τιμήν του Αγίου Νικολάου. Ακόμη κατά τις Ιερές Ακολουθίες ψάλλονται μαζί τα απολυτίκιά τους, τιμώντας τους έτσι ως συγκτήτορες.
Στην περιοχή αυτή μαρτυρούνται και άλλοι συνοικισμοί, όπως το χωριό “Παλαιοκκλήσιο”, το οποίο βρίσκονταν στην περιοχή “Κερασιά”.
Οι κάτοικοι του Παλαιοκκλησίου επειδή ενοχλούνταν από τους Τούρκους, κυρίως γιατί το χωριό τους βρίσκονταν κοντά στο δρόμο, το εγκατέλειψαν και μετοίκησαν στο σημερινό χωριό (μαζί με τους κατοίκους που ήδη υπήρχαν εκεί) φέρνοντας μαζί τους ως Ιερά παρακαταθήκη, την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου ήταν αφιερωμένος ο Ιερός τους Ναός και η οποία βρίσκεται στο δεξιό προσκυνητάρι καθώς μπαίνουμε στο Ναό, προς αγιασμό των πιστών.
Στο τέμπλο του Ιερού μας Ναού, μαζί με την εικόνα της Συνάξεως των Ασωμάτων Δυνάμεων, βρίσκεται και η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καθώς και του Αγίου πατρός μας Νικολάου, αλλά και παρεκκλήσιο προς τιμήν του Αγίου Νικολάου
